حجت الاسلام و المسلمین مهدی احدی از اساتید حوزه علمیه در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری با اشاره به اهمیت منبع علمآموزی و اساتید اخلاق، اظهار داشت: دقت در انتخاب معلم و منبع علم ضرورت دارد و علم را نباید از هر کسی گرفت.
استاد حوزه، با اشاره به آیه «فَلْیَنظُرِ الاِنسانُ اِلی طَعامِه» یادآور شد: روایت در ذیل این آیه شریفه، «طعامه» را به «علمه» تفسیر میکند. از این رو انسان باید توجه کند علم خود را از چه کسی و از کجا میگیرد؛ چرا که علم، غذای روح انسان است.
وی خاطرنشان کرد: معلّم باید فقیه و دارای ارتباط معنوی با اهل بیت (ع) باشد، بر اساس روایتی در ذیل آیه «الَّذِینَ یُؤمِنُونَ بِالغَیبِ...»، منظور از «ممّا رَزَقْناهُم یُنفِقون» در این آیه، «ممّا عَلَّمناهُم یُنبیئون» است. (تفسیر القمی، ج۱، ص: ۳۰) یعنی مؤمنان از آنچه به آنان آموختهاید، به دیگران انفاق میکنند. این نشان میدهد علم باید از منبع صحیح و الهی گرفته شود.
حجت الاسلام و المسلمین احدی بیان کرد: درس اخلاق، سخنرانی نیست؛ بلکه دادن «نفس» است. اگر استاد اخلاق، نفس قدسی داشته باشد، حتی با گفتن چند کلمه، تأثیر عمیقی بر جان شاگرد میگذارد و انسان تا مدتی تحت تأثیر آن حال معنوی قرار میگیرد. در مقابل، اگر درس اخلاق به نفس نرسد، فایدهای ندارد.
استاد حوزه با تأکید بر لزوم بهرهگیری از استاد سیر و سلوک، تصریح کرد: توصیه امام خمینی (ره) در وصیتنامه به طلاب، مبنی بر فراگیری سیر و سلوک، توصیهای دقیق و لازم است. سیر و سلوک حوزه، جاذبهای الهی دارد و حتی جوانان دانشگاهی را مجذوب خود میکند.
وی تأکید کرد: طلاب و نسل جوان با سه خطر عمده، یعنی «غربزدگی»، «دوری از قرآن» و «نداشتن استاد و راهنما» روبرو هستند. در غربزدگی با ترویج امور نفسانی و لذتهای زودگذر، جوانان از مسیر اصلی منحرف میشوند.
حجت الاسلام و المسلمین احدی افزود: دوری از قرآن یکی دیگر از خطراتی است که طلاب ما را تهدید می کند. آیتالله سید علی قاضی هشدار داده است که هر کس از قرآن جدا شود، همواره عصبانی است و در مقابل، مداومت بر تلاوت قرآن، مایه آرامش و رشد معنوی است.
وی با اشاره به نداشتن استاد و راهنما به عنوان یکی دیگر از خطرات برای جوانان، اظهار کرد: برای طلاب و جوانان ضرورت دارد تا هر هفته حداقل یک جلسه با اهل معرفت و استاد اخلاق داشته باشند.
استاد حوزه با اشاره به کتاب «نفحات الهیه» قونوی، بر تنظیم «ورودات قلبی» و اهمیت «مداومت بر خلوت با خدا» تأکید کرد و یادآور شد: اگر کسی علم فقه یا تفسیر میخواند و در عین حال با خدا خلوت میکند، این علوم برایش تبدیل به «علوم ربانی» میشود، قاعده اصلی، مداومت بر خلوت (مُداوَمَةُ الخَلوَة) است که همه امکانها و حالات معنوی را برای انسان فراهم میآورد. برای رسیدن به حیات طیبه باید به قرآن و عترت تمسک نمود و از معارف ناب اهل بیت (ع) بهره برد.
انتهای پیام. /
نظر شما